Nauka nije nešto čega se treba bojati, već put koji možemo prigrliti sa sigurnošću, znajući da se svaka istina može otkriti jedino kao Božja istina.
Dok Cosmos (dokumentarna serija, prim.prev.) privlači pažnju i nanovo budi (preko potreban) interes javnosti za nauku, stara debata o nauci i religiji takođe se vraća u prvi plan.
Postoji opšti stav da su nauka i religija dva tabora i da se nikada ne mogu sresti bez sukoba ili, u najboljem slučaju, pažljivo zaobilazeći jedna drugu. Možda tu i ima malo istine – nekoliko bučnih izaslanika sa obe strane poznati su po naporima da diskredituju suprotnu stranu.
Ipak, ono što se u svemu tome često zaboravlja, jeste da je istorija nauke bogata verujućim hrišćanima, kojima proces otkrića nije ugrožavao veru, nego je jačao. Ovi ljudi nas podsećaju na to da nauka nije nešto čega se treba bojati, već put koji možemo prigrliti sa sigurnošću, znajući da se svaka istina može otkriti jedino kao Božja istina. U duhu istraživanja, evo samo nekoliko od mnogih naučnika koji su uradili revolucionaran posao – i koji su sasvim slučajno bili hrišćani.
FRANCIS COLLINS
Jedan od istaknutih svetskih genetičara, Frensis Kolins je pomogao kompletiranje revolucionarnog istraživanja ljudske DNK i genskih sekvenci kao vođa Projekta ljudskog genoma. Kolins, koji je trenutno direktor američkog Nacionalnog zdravstvenog instituta, takođe gaji strast prema drugoj temi: istraživanju preklapanja nauke i hrišćanske vere, kroz svoju ideju BioLogos. U svom bestseleru iz 2006-te The Language of God, Kolins diskutuje svoje viđenje teističke evolucije, uz sugestiju da je Bog vrhunski stvaralac i konstruktor odgovoran za određivanje događaja čiji je rezultat život. Takođe, njegov glas je uticajan u modernom hrišćanstvu: njegova BioLogos fondacija podstiče dijalog u verskim i naučnim zajednicama, a čak je dobio priznanje od Pape Benedikta, postavši član Vatikanske Papske Akademije Nauka.
JOHANNES KEPLER
Za Johanesa Keplera, verovanje u savršenog tvorca – koji je želeo da njegovo stvaralaštvo bude dalje otkriveno – bilo je motivacija u u radu na razvijanju ideja o zakonima kretanja planeta. Kepler je verovao da dizajn univerzuma, čijem je daljem otkrivanju doprinelo istraživanje tokom XVII veka, oslikava još detaljniju sliku biblijskog Boga kojim je on bio toliko fasciniran.
GALILEO
Život i rad Galilea su bili obeleženi ironičnim konfliktom: iako je bio posvećen hrišćanski vernik, kao naučnik je bio progonjen od strane Crkve zbog svojih revolucionarnih ideja. Verovatno jedan od najvažnijih i najuticajnijih fizičara, astronoma, pronalazača i naučnika koji su ikada živeli, Galileo je zauzimao nedoslovan pristup Svetom pismu, prema kome je Katolička crkva XVII veka smatrala Zemlju centrom Univerzuma. Galileovo revolucionarno istraživanje Zemljine rotacije smatrano je jeretičkim, i nakon godina debata i problema sa religijskim autoritetima, bio je primoran da ih se odrekne pred Inkvizicijom. Preostale godine života Galileo je proveo u kućnom pritvoru. Danas, ipak, njegovi spisi i ideje daju temelj bitnim shvatanjima prirodnog sveta.
LISE MEITNER
Članica tima koji je otkrio nuklearnu fisiju (za koju je njen partner, Oto Han, dobio Nobelovu nagradu), Majtner je rođena u bečkoj jevrejskoj porodici ali se kasnije obratila u hrišćanstvo. Ona je bila druga žena koja je doktrorirala fiziku na Bečkom univerzitetu i prva žena profesorka fizike u Nemačkoj, pre nego što je bila prinuđena da napusti zemlju tokom II svetskog rata. Zanimljiva činjenica – hemijski element Majtnerijum je nazvan po njoj.
SIR FRANCIS BACON
Bejkon je bio posvećeni anglikanac, koji je pisao da su ciljevi nauke da otkrije istinu i da služi državi i Crkvi. Poznat po osnivanju i popularizaciji naučnog metoda, bio je prvi naučnik koji je proglašen vitezom. Nauku je video kao put za učenje istina o Bogu, tvrdeći da „malo filozofije usmerava čoveka ka ateizmu, ali dubine filozofije dovode ljudski um do religije.“
ISAAC NEWTON
Iako su neki od njegovih pogleda bili neuobičajeni, Njutn je video Boga kao suštinskog u postojanju svemira. „Gravitacija objašnjava kretanje planeta, ali ne može da objasni ko je planete pokrenuo. Bog vlada nad svim stvarima i zna sve što jeste ili se može uraditi,“ rekao je. Njutn je bio zainteresovan za teologiju, pokušavajući da objasni neke aspekte biblijske istorije u radovima kao što je Istorijski zapis o dvema značajnim izmenama Svetog pisma. Takođe, provodio je vreme radeći na biblijskoj numerologiji, u pokušajima da pronađe skrivene poruke unutar Biblije.
ANDREW PINSENT
Otac Pinsent je katolički sveštenik, istraživač na Haris Mančester koledžu i glavni istraživač na oksfordskom Ian Remzi Centru za nauku i religiju. Neki od njegovih ranijih radova (oko 31 knjiga čiji je bio ko-autor) doprineli su stvaranju Velikog Elektron-Pozitron Aksceleratora u CERN-u, ali se kasnije više posvetio filozofskom radu, sa doktoratom iz filozofije sa Univerziteta u St. Luisu. To je dodatak njegovim trima diplomama iz filozofije i teologije sa Papskog gregorijanskog fakulteta i njegovoj doktorsoj diplomi fizike visoke energije koju je stekao na Merton koledžu. Kada se ne bavi revolucionarnim istraživanjima na poljima nauke i fizike, bavi se teologijom. Njegova knjiga, The Second-Person Perspective in Aquina’s Ethics: Virtues and Gifts, objavljena je 2012.
STANLEY JAKI
Benediktanski sveštenik i istaknuti fizičar, Jaki je proveo život ističući prijateljksu vezu nauke i religije i napisavši više od dvadeset knjiga na tu temu. Poznat je po naglašavanju teorije da moderno naučno istraživanje ne samo da može da postoji uz religiju, već da moderna nauka može izrasti samo iz hrišćanskog okruženja. Zapravo, baš ovaj rad mu je obezbedio Templton nagradu, koja se daje onima koji se bave istaknutim radom u utvrđivanju duhovne dimenzije stvarnosti. A on je bio vrlo kvalifikovan da to i uradi. Jedan doktorat iz teologije stekao je na Papskom ateneumu Sv. Anselma, a drugi doktorat iz fizike na Univerzitetu Fordham.
MIKE HULME
Hulme je autor sjajne Why We Disagree About Climate Change, koja je bila jedna od četiri knjige godine iz nauke i tehnologije, prema Ekonomistu, 2009. godine. Otkako je stekao doktorat iz klimatologije na Velškom univerzitetu, vodeći je hrišćanski glas po pitanju stvarnosti klimatskih promena, koje je sumirao u 5 ozbiljnih, ali značajno razboritih lekcija: 1. Klimatska promena je relativan, a ne apsolutan rizik. 2. Klimatski rizici su ozbiljni, i treba da ih minimiziramo. 3. Naš svet ima ogromne, neispunjene potrebe. 4. Naš trenutni energetski plan je neodrživ 5. Masivni i namerni geo-inženjering planete je neizvesna praksa.
Comments powered by CComment